مقالۀ زیر رو از سایت Menmedia ترجمه می کنیم. که واقعا جای بحث داره و قطعا همه تون با تک تک قسمتاش یا مخالفید یا موافق! خوشحال میشیم دیدگاههای خودتون رو تو بخش نظرات بیان کنید.
10 موردی که یونایتد برای فصل بعد باید ارتقا ببخشد
Menmedia
بهبود نمایش خانگی
وقتی که شما جدول کامل این فصل لیگ برتر را بررسی می کنید، نمایش خانگی یونایتد کاملا جلب توجه می کند.
یونایتد دو بار در اولدترافورد شکست خورده است در حالی که سیتی در خانه اش شکستی نداشته است. فراتر از این، آنها دو بار در خانه مساوی کرده اند که آبیهای منچستر از این نظر نیز تنها یک تساوی داشته اند. فرم خانگی شیاطین سرخ در فصل 2011 که لیگ برتر را بردند، درست مانند آمار خانگی این فصل منچسترسیتی بود ولی در این فصل آنها در خانه 8 امتیاز بیشتر از پارسال از دست داده اند. که این پس رفت نسبت به سال گذشته برای آنها بسیار گران تمام شده است. نمایش خارج از خانۀ آنها نسبت به فصل قبل بهبود چشمگیری داشته است، ولی تزلزل نمایش خانگی شان برابر تیمهای سیتی، نیوکاسل، بلکبرن و اورتون آنها را از پای درآورد. یکی از اولویتهای یونایتد در فصل بعد این خواهد بود که به نمایش دلچسبشان در تئاتر رؤیاها بازگردند.
قدرت خرج کردن
این قسمت، جانسوزترین مورد برای یونایتدی ها است. موفقیت خارق العاده در زمین فوتبال پس از تملک خانوادۀ گلیزر بر باشگاه در سال 2005، بیشتر در برابر خرجهای متوسط آنها در باشگاه جای تعجب دارد (تا در برابر این نظریه که بخواهیم این موفقیت باشگاه را مرهون همین خرجهای پایین بدانیم). بدون قدرت میداس گونۀ سر الکس، برنامه های اقتصادی گلیزرها به نابودی کشیده میشد (مترجم: میداس یا Midas پادشاهی افسانه ای است که در داستانها دست به هرچه میزند، آن شی به طلا تبدیل میشود و خوب اشاره به خریدهای خوب و با ارزش فرگی دارد). هواداران یونایتد قبول دارند که مقابله با پول نفتی و قدرت خرید سیتی غیر ممکن است. ولی این ترس آنها نیز قابل درک است که بدون سرمایه گزاری های اولیه و اساسی، رقابت با همسایه های پرسر و صدا دشوار خواهد بود. امیدواریم که این صدای اعتراض به فلوریدا (محل سکونت گلیزرها) رسیده باشد. اگرچه باز هم فرگی و دیوید گیل، تلویحانه به یک تابستان محتاطانه و خاموش دیگر اشاره کرده اند.
تاکتیک ها
حمله های همه جانبه با تمام نفرات و خالی گذاشتن حفره های دفاع در باخت 6-1 اکتبر برابر سیتی، درست مانند طرف دیگر ماجرا یعنی پر کردن خط هافبک در بازی برابر سیتی در ورزشگاه اتحاد همین دو سه هفته پیش، به هیچ وجه جواب نداد و هر دوی این تاکتیک ها به نابود شدن جام قهرمانی منجر شد. در اروپا نیز کار برای سرخهای منچستر به هیچ وجه مطابق میل پیش نرفت. کپ کردن در برابر تیمهای با پاسکاری زیاد و با قدرت خط هافبک بالا مانند بارسلونای فینال فصل گذشته - البته اگر نخواهیم از اتلتیک بیلبائو در لیگ اروپای همین فصل نام ببریم - و البته بی رحمانه ترین مورد، همین دیدارمان برابر سیتی، پاشنۀ آشیل تیم محسوب می شود. به نظر نمی آید که یونایتد شیوۀ مقابله با تله ها و تمحیدات تیم حریف را به درستی بتواند اجرا کند. هرگاه آنها در بازیهای خاصی مجبور شده اند از شیوۀ سنتی 4-4-2 خود دست بکشند، نتیجه برای آنها بسیار گران و ویران کننده تمام شده است.
اروپا
از فینالیست اروپا بودن در فصل قبل، تا حذف در مرحلۀ گروهی برای یونایتد افتی فاحش محسوب می شود. گروه لیگ قهرمانان آنها در نگاه اول روی کاغذ ساده به نظر می آمد. همین حس غرور (و خود برتر بینی از حریف) در رختکن یونایتد رخنه کرد و تأثیر خودش را نیز نشان داد: از دست دادن برتری در برابر تیمهای بازل و بنفیکا در اولدترافورد گناهی نابخشودنی بود. و در حالی که برای صعود تنها جلوگیری از شکست دربرابر بازل نیاز بود، سرخها نه ادراک جلو گیری از شکست را داشتند و نه اعصاب و تمرکز لازم را. در لیگ اروپا هم کار بهتر نشد. در بسیاری برحه ها به نظر می آمد که آنها اصلا تمایل ندارند در این تورنمنت درجۀ دو (لیگ اروپا) بازی کنند. شکست های خانگی برابر بیلبائو و آیاکس خوب و قابل قبول نیست و به ویژه تیم اسپانیایی، به خوبی به یونایتد نشان داد که چه اندازه کار برای بهبود نمایش در زمین نیاز دارد.
بازیکن پشتیبان برای رونی
یونایتد گلهای به ثمر رسیده در لیگ برتر را نسبت به فصل گذشته افزایش داده بود که تلاشی ستودنی محسوب می شود. 34 گلی که رونی در تمامی مسابقات به ثمر رساند، در زنده نگاه داشتن امید قهرمانی آنها تا روز آخر نقشی حیاتی داشت. اولین فصل دنی ولبک پس از بازگشتش به عنوان یار بزرگسال نیز با 12 گل، فصلی خوب محسوب می شود. 12 گل خاویر هرناندز نیز با توجه به مصدومیت های فراوانش شایان تقدیر است. ولی باز هم گزینه های گلزنی تیم کم هستند. این زوج جوانتر فصل بعد باز هم باید بهتر کار کنند و مشارکت بیشتری در گلزنی داشته بشند تا تمام مسؤلیت گلزنی تیم روی دوش رونی نباشد. با این حال با توجه به جدایی این هفتۀ مایکل اوون و نیز احتمال جدایی برباتف و ماکدا، به خدمت گرفتن یک گلزن ذاتی و اثبات شده برای فصل بعد که بتواند برندگی را به پیکان حملۀ یونایتد بازگرداند، حیاتی است.
میانۀ میدان
اکنون این ناحیه برای دو فصل است که منبع اصلی نگرانی هواداران سرخ محسوب می شود. قدرت و خلاقیت یحیی توره و داوید سیلوا، البته به طرز قابل بحثی در این فصل نقطۀ قوت آبیها (نسبت به یونایتد) شمرده می شود. یونایتد تابستان گذشته در این ناحیه سرمایه گزاری خاصی انجام نداد و قطعا این پنجرۀ نقل و انتقالات تابستانی امسال، بدون افزودن نیرویی در این خط، سپری نخواهد شد.
شاید اگر کلورلی اکثر فصل را با مصدومیت ناک اوت نمی شد و بیرون میدان نمی بود، فرگی از اتهام خلأ بازیکن میانی قصر در میرفت. تصمیم پل اسکولز برای بازگشت از مصدومیت یونایتد را از چاه نجات داد و البته اسکولز فصل بعد نیز در این خط هافبک در خدمت یونایتد خواهد بود. اما در 37 سالگی، خواستن بازی مداوم از او انتظار بسیار بالایی است. در حالی که تأثیر احتمالی کلورلی در فصل آینده هنوز مجهول محسوب می شود.
قدرت ترکیب تیم
یونایتد در این فصل 35 بازیکن مختلف را در رقابتهای مختلف به بازی گرفت، ولی آیا کیفیت این بازیکنان نیز مانند کمیتشان، به اندازه کافی برای ایجاد رعب و وحشت در دل حریفانش کافی بوده است؟ با توجه به مهاجرت دسته جمعی بازیکنان حاشیه ای که در این تابستان انتظار می رود و نیز اینکه احتمال این را نیز باید در نظر گرفت که ممکن است بازیکنانی مثل ویدیچ یا فلچر نتوانند با تمام قدرت به بازی برگردند، سؤالات بی جوابی در ذهن نقش می بندد. قدرت تیم ذخیره ها نیز به نظر نمی آید که در حال حاضر و به این سرعت بتواند این خلأ را پر کند. بنابراین نه تنها نیاز به موجی از خریدهای جدید قوی برای قرارگرفتن در ترکیب اصلی حس می شود، بلکه باید به فکر بازیکنان ذخیرۀ پشتیبان قوی برای تیم اول هم بود.
مدافعان کناری
البته این ناحیه، ناحیه ای است که چشم اندازی روشن دارد، اما هنوز خلأ تجربۀ بازیکنانی امسال گری نویل و دنیس اروین در این ناحیه حس می شود. در پاسخ به معضل دفاع راست، رافائل، فیل جونز و کریس اسمالینگ همگی در این فصل در این پست به بازی گرفته شدند. اما هیچ یک کاملا خیال هواداران از بابت این پست برای سالهای آتی کاملا آسوده نکرده اند. البته که آیندۀ دور هر دوی جونز و اسمالینگپ به نظر می آید که بیشتر در دفاع مرکزی رقم خواهد خورد. در جناح چپ نیز پاتریس اورا همچنان نمایش قابل تقدیری دارد، ولی البته که این فصل بهترین فصل نمایش او نبود. ولی با خروج قرضی فابیو از اولدترافورد، فشاری بر اورا (برای بهبود نمایش) نخواهد بود که این خوب نیست.
جو اولد ترافورد
همواره یکی از مسائل مورد دلخوری هواداران محلی و وفادار یونایتد است. بسیاری از هواداران غیر بومی تر با سفرهای کوتاه خود را به ورزشگاه می رسانند، ولی عدم مشارکت آنها در جو و حمایتها همواره موضوع مورد شکایت آن دسته هوادارانی است که به یاد ایام خوش گذشته هستند، آن روزهایی که از شدت صدای هواداران در اولدترافورد، موهای مردم به تنشان سیخ می شد و رقیبان مرعوب و افسرده می شدند. در موقعیتهای کمی در این فصل وقتی که تیم عقب بود، هواداران با حمایتشان تیم را بازگرداندند. ولی در کل در غیاب بازیهای بزرگ اروپایی در این فصل، جو خیلی خوب و محکم نبوده است.
تخصیص دادن "بخش آواز خوانی Singing Section" یکی از راهکارهای روشن پیش رو محسوب می شود. در حال حاضر، احیا کردن آن فضای مشتاق و پر شور برای میزبانی از رقیبان یکی از اولویتهای اضطراری محسوب می شود.
فاکتور شانس
این یک مورد از دست یونایتد خارج است و تنها از دست خدایگان (الهه های باستان) بر می آید. امیدواریم که فصل آینده آنهایی که (از بالا! الهه ها!) به اولدترافورد نگاه می کنند، دلسوزی و شفقت بیشتری در حق باشگاه انجام دهند! لیست تلفات ما در نه ماه گذشته، لیستی بی سابقه و بی رحمانه از مصدومین و بیماران بوده است. ویدیچ، فلچر و کلورلی عمده ترین مصدومیتها را داشته اند و شک دارم که هیچ تیم دیگری با این مصدومین و تحت این شرایط، می توانست در رقابت برای قهرمانی رقابت کند. از این نظر باید سرخها را ستود. با تمام این سختی ها آنها در تمام طول این فصل شانه به شانۀ سیتی حرکت کردند، آنها فصل آتی شایستگی اندکی شانس و اقبال را دارند.
باز هم ذکر می کنم که این مقاله رو Stuart Mathieson در سایت منمدیا نوشته و او هم یه هواداره مثل من و شما... حرفاش وحی منزل نیست. پست و من که اینجا آوردم دلیل نداره قبول داشته باشم همه شو.... خلاصه آزادید تو کامنتا هر جور می خواید درباره حرفای استوارت بحث کنید! ضمن اینکه علی الحساب یه نظر سنجی موقت می ذارم که ببینیم و جمع بندی کنیم با چند تا از این ده مورد که استوارت نام برده شما هم موافقید.
با توجه به این مقاله در نظر سنجی موقت جدید در سمت راست بلاگ شرکت کنید
مطالب مرتبط
سر الکس فرگوسن، خوزه مورینیو ... و کوین كيگان ارسال نظر برای این مطلب
| این نظر توسط قاسم علي در تاریخ 1348/10/11 و 23:25 دقیقه ارسال شده است | |||
چشم داش امير چشم چشم من چيكار كنم اين يهودي ها فقط به فكر اقتصاد خودشون هستن و دهن آدم رو باز ميكنن دوستت دارم اي دين يهود خوب شد .gif)
ولي از حق نگذريم احمق هستن ولي نه به اندازه اين عرب ها |
|||
| این نظر توسط قاسم علي در تاریخ 1348/10/11 و 21:48 دقیقه ارسال شده است | |||
| من با تمام اين حرف ها موافقم يكي هم اضافه كن وجود خانواده يهودي و احمق گليزر ها
بي ناموس ها منچستر رو به لجن كشيدن پاسخ : براي بار دهم !به دين كسي توهين نكنيد !!! خواهش مي كنم ازتون |
|||
| این نظر توسط وحید در تاریخ 1348/10/11 و 20:09 دقیقه ارسال شده است | |||
| آره حق با شماست.در اینکه ویدیچ سلطانه شکی نیست.بهتر از همه حتی از پالیستر و استام و فردیناند..رو هوا سلطانه واقعا. | |||
| این نظر توسط وحید در تاریخ 1348/10/11 و 20:05 دقیقه ارسال شده است | |||
| تو بازیه میلانم که 3 2 بردیم برگشت گند زدیم هاینتزه دفاع وسط بود که گند زدیم | |||
| این نظر توسط HAMIDREZA در تاریخ 1348/10/11 و 19:57 دقیقه ارسال شده است | |||
میشه لینک چت روم رو تو منوی اصلی سایت بزارین؟ممنون.gif) |
|||
| این نظر توسط وحید در تاریخ 1348/10/11 و 18:17 دقیقه ارسال شده است | |||
| منم موافقم با بودن ویدیچ قهرمان میشدیم.ولی تو اروپا چی؟ تو اروپا که ویدیچ بود. پاسخ : نه دیگه اشتباه نکن!
یه بار دیگه مرور کن ترکیب رو... تو تساوی 1-1 با بنفیکا دفاعمون اونز-اسمالینگ-اورا-فابیو بود!!! نه ویدیچ نه فردیناند! تو تساوی 3-3 با بازل که سوتی تو سوتی بود دفاع و دروازه مون، دفاعمون جونز فردیناند اورا فابیو تو تساوی 2-2 با بنفیکا باز دفاعمون همون جونز فردیناند اورا فابیو بود.. باخت 2-1 به بازل هم همون بازی نحس شومه که توش ویدیچ مصدوم شد... که قطعا بهت سر شرفم قول میدم اگه ویدیچ تو اون بازی میموند، مساوی که سهله، برد رو گرفته بودیم و صعود می کردیم... خلاصه نبود کاپیتان و کم تجربگی دفاع و دروازه نابودمون کرد تو اروپا... |
|||
| این نظر توسط وحید در تاریخ 1348/10/11 و 18:15 دقیقه ارسال شده است | |||
| یادتونه ساله 99 تو زمین یوونتوس؟؟؟؟ بازی با آرسنال تو لیگ قهرمانان سال 2008 که تو زمین اونا 3-1 بردیم در حالی که به یه تساوی نیاز داشتیم؟ بازی با میلان که تو زمین میلان 3-2 بردیم؟
کاش همیشه این طوری باشیم.قبول دارید بازی با سیتی حقمون مساوی هم نبود؟مطمینم شما هم حاضر بودید خوب بازی کنید ولی ببازیم که فرداش همه نگن هم بد بازی کردید هم باختید.به امید بازگشت منچستر به اوج قدرتش. پاسخ : درسته... خوشبختانه اون موقع ابزار داشتیم و الآن این ابزار رو نداریم...اولین ابزار حمله، یک دفاع محکم و مطمئنه... این فصل حتی بازیهایی جونز و اسمالینگ و رافائل با هم تو دفاع وایستادن که میانگین سنی فوق العاده پایینی محسوب میشه!
ایشالا سال دیگه که میانگین سنی دفاعمون دقیقا 1 سال افزایش پیدا می کنه می ترکونه... سال 2007 نمود بارز این مسئله است... یه بازی که دفاع هامون جور بود، اومدیم تو یک هشتم، روم رو 7-1 له کردیم... ولی مرحلۀ بعدش یادمه... یه خورده دفاع چپ و راستامون مشکل پیدا کردن... باز بازی رفت میلان رو بردیم تو اولدترافورد.. ولی بازی برگشت که اورای دو کارته نمی تونست بازی کنه، نویل مصدوم بود، ویدیچ رو به زور آمپول سرپا نگه داشته بودن (اینو دقیق یادمه)... نافرم 3 تا از کاکا سیدورف و میلان خوردیم تو سن سیرو... این فصل هم همین بلا سرمون اومد... فقط نامردا این بلا رو زودتر سرمون آوردن.. ما تو 4 تا بازی (دقیقا تو کمتر از یه ماه)، آرسنال رو 8-2 زدیم، تاتنهام رو 3-0 و چلسی رو 3-1... تو یه ماه لندنی ها رو با خاک یکسان کردیم... این تیم به هیچ وجه نمی تونه تیم ضعیفی باشه... متأسفانه مصدومیتها و البته تجربه کممون ابزار رو ازمون گرفت... باز هم من این قول رو میدم که هر وقت یه دفاع مستحکم بستیم ما، جامهای داخلی و اروپایی رو درو کردیم.... |
|||
| این نظر توسط وحید در تاریخ 1348/10/11 و 18:12 دقیقه ارسال شده است | |||
| شرمنده ولی من با تاکتیکش کاملا موافقم.تو بازیهای خارج خونه خیلی محتاط بازی میکنیم.منچستر تیمه بزرگیه باید مثل ریال و بارسا بازی کنه.خدایی آرسنال و نگاه کنید همیشه حمله میکنه مهم نیست تیمه مقابلش کی باشه.بازی فینال با بارسا که باید دفاعی بازی میکرد با 2 تا مهاجم بازی کرد (هرناندز فقط وقتی جواب میده که تیم در حال حمله باشه نه بازی با تیمی مثل بارسا)بعد با سیتی ترکیبی چینده شد که حتی 1 شوت به دروازه هم نداشتیم.بازی نکردن والنسیا و تنهایی رونی باعث شد سیتی خیالش از گل نخوردن جمع باشه.
من عاشق فرگیم.کسی رو دستش نیومده ولی از سال 97 که یادمه همیشه خارج خونه محتاط بود.فقط سال 99 و 2007-2008 به نظرم واقعا عالی بازی میکرد.سرو پا حمله. پاسخ : در مورد تاکتیک حق میدم بهت... انصافا وقتی کیروش بود، خیلی بهتر کار می کردیم... ولی کلا من خودم تو این مورد سررشته ندارم... |
|||
| این نظر توسط ArianBZ در تاریخ 1348/10/11 و 18:09 دقیقه ارسال شده است | |||
| به نظر من همه ی مشکلاتمون با خرید 2 بازیکن حل میشه چون بازیکنای جوونمون پیشرفت خواهند کرد اسمالینگ جونز ولبک اینا...
یکی از مشکلاتمونم مصدومیت ها بود تیم فعلیمون بد نیست به نطر من اگه ویدیچ مصدوم نمیشد قهرمان میشدیم این فصلم با برگشتن کلورلی فلچر و ویدیچ قدرتمندیم فقط 2-3 بازیکن باید بخریم همین پاسخ : 1- به نظر منم خرید حتی کاگاوا کافیه... این مقاله تو خرید افراط کرده... اصلا ویژگی یونایتده، همینجوری پوز چلسی رو زد. نه با خرید زیاد
2- ولی این نکته هم که مقاله اشاره کرده و قبلا هم تو یه مقاله دیگه اشاره کرده بودیم، اینه که باید رو این هم حساب کرد که قطعا ویدیچ و فلچر در صورت برگشت از مشکلات عدیده ای که یکی از ساده تریناش میتونه اضافه وزن و... باشه رنج می برن... و اقلا باید یه ماهی تا بازگشت به شرایط قبل مصدومیتشون صبر کرد... |
|||
| این نظر توسط حسين فرگوسين در تاریخ 1348/10/11 و 17:41 دقیقه ارسال شده است | |||
فقط مونده مودريچ كه اون هم فكر نكنم بياد يوناي.gif)
اين فرگي هي تابستون تابستون مي كنه لابد يه فكري داره .gif) پاسخ : مودریچ یه خورده فکر کنه، می فهمه تو یونایتد رقیب نداره... اگه بیاد با توجه به سن بالای اسکولز و گیگز، گزینۀ اول خط میانی میشه.. کاگاوا هم اصلا در حدی نیست که بخواد با مودریچ مقابله کنه...
مودریچ نباید در اومدن به یونایتد شک کنه... |
|||
چت روم
بنر دوستان
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
جدول لیگ
امروز در اولدترافورد
آمار سایت
کدهای اختصاصی
Got an Injury? Visit PhysioRoom.com for expert physiotherapy help & products for your Sports Injury, including tennis elbow support, first aid kit & coccyx cushion.
بازي بعدي
لیگ برتر
چلسي
یکشنبه 15 ارديبهشت
ساعت 19:30 به وقت تهران
ورزشگاه الدترافورد
صفحه فيسبوك ما
bazi ghabli
منچستریونایتد 1 - 1 آرسنال
يكشنبه 92/2/8
گل ها :
ون پرسي 44 | تئو ولكات 2
يكشنبه 92/2/8
گل ها :
ون پرسي 44 | تئو ولكات 2