خلاصه تاریخ باشگاه منچستریونایتد-قسمت دوم

تاریخ باشگاه منچستریونایتد

قسمت دوم

تاریخ منچستریونایتد سالهای 1900 تا 1909

هفتۀ اول: بررسی تاریخ یونایتد (نیوتن هیث) در سالهای 1878 تا 1899

- هفتۀ اول - کلیک کنید -

مقالۀ هفتگی اختصاصی از نویسندۀ بلیچر ریپورت - Kyle Diller

 

منچستریونایتد سال 1908/09

باشگاه فوتبال منچستریونایتد، همانطور که ما این روزها میدانیم، در آغاز قرن بیستم، شروع کرد به شکل گرفتن. اما در آن روزها و در روزهای نخستینِ سالهای 1900، همچنان سختی هایی وجود داشت که برای آوردن مسیر موفقیت به باشگاه، باید بر آنها غلبه می شد.

باشگاه که در اوایل قرن بیست همچنان نامش نیوتن هیث بود، به دنبال حذفشان در سال 1894 به دستۀ دوم انگلیس هنوز در تقلا برای بازگشت به دستۀ اول بود. ولی پیش از بهتر شدن اوضاعشان، وضعیت به مراتب بدتر و سخت تر می شد.

در آغاز دهۀ جدید، باشگاه دو تا از بدترین فصلهای تاریخش را تجربه کرد. در فصل 1900/01، نیوتن هیث تنها توانست رتبۀ دهم لیگ دستۀ دوم Secon Division را کسب کند. فصل بعد نیز باشگاه نازلترین رتبه اش را از زمان پیوستن به لیگ فوتبال تجربه کرد: یعنی رتبۀ 15 در دستۀ دو، تنها 3 رتبه بالاتر از انتهای جدول.

نتایج ضعیف با وضعیت خطرناک مالی تیم نیز همراه شد. باشگاه در معرض دستور پلمپ و فک مجوز از سوی دادگاه قرار گرفت و کارشان به جایی رسیده بود که تنها تلاش می کردند هزینه های مسابقات را تأمین کنند. هری استافورد Harry Stafford، که از سال 1896 کاپیتانِ تیم بود، برای نجات باشگاه هر کاری که از دستش بر می آمد انجام داد. هرچه در توانش بود قرض می کرد تا بتواند هزینه های سفرهای تیم برای بازی ها را پرداخت کند. با اعلام وشکستگی نیوتن هیث، زمین باشگاه نیز توقیف شد. و استافورد بود که زمینی جور کرد تا در این برحۀ بد مالی، بتوانند بازیهای خانگیشان را در آن برگزار کنند.

Harry Stafford - Newton Heath Captain

در حالی که باشگاه قدم به قدم تا انقراض پیش میرفت، بخت به The Heathens (لقب نیوتن هیث) روی آورد و با سرمایه های یک تاجر به نام جان هنری دیویس در سال 1902 John Henry Davies بارقه های امید به حیات باشگاه بازگشت. این که چگونه دیویس به باشگاه راه پیدا کرد و با باشگاه آشنا شد، هنوز کمی ناشناخته و مبهم است. هرچند که افسانه های عامۀ مردم همگی از یک سگ حکایت می کنند که دیویس را با هری استافورد و به تبع آن با باشگاه آشنا کرد.

The Major - سگی که داستانها ها او را مرتبط با نجات باشگاه از ورشکستگی می دانند.

 

یکی از افسانه های عام، بدین شرح است که حیوان خانگیِ استافورد، برنارد مقدس St Bernard، ماژور Major، در یک مراسم خیریه ( به منظور جمع آوری اعانه برای باشگاه)، می گریزد و این دیویس است که او را پیدا می کند. استافورد، رد ماژور را تا نزد دیویس دنبال می کند، در اینجا دیویس به او پیشنهادی برای خریدن ماژور میدهد، که با مخالفت استافورد مواجه می شود. با این حال، با آگاهی از مخمصۀ باشگاه نیوتن هیث، او تصمیم میگیرد که به امور مالی نیوتن هیث بپردازد.

نوع دیگر این داستان به این شرح است که سگ استافورد در انجمن خیریه بود که دیویس در همین خیریه پیشنهاد خرید ماژور را میدهد. به هر حال در هر دو داستان، این پیشنهاد توسط استافورد رد می شود، و در عوض دیویس متقاعد می شود که به باشگاه کمک کند.

جزئیات این داستان همچنان نامعلوم مانده است و همچنان داستانهای متعددی در اینباره گفته می شود. ولی به هر حال دیویس با باشگاه آشنا شد و درست در زمانی که به او نیاز بود، باشگاه را نجات داد.

John Henry Davies - (مترجم: که به گفتۀ ویکیپدیا او از ابتدا ثروتمند نبود، اوایل 1890 در یک کارخانۀ مشروب سازی استخدام می شود و به تدریج به سمتهای بالاتر می رسد و نهایتا صاحب کارخانه های مشروب سازی منچستر می شود)

در مارچ سال 1902، دیویس، گروهی از تاجران آن زمان را گرد هم می آورد تا با کمک هم و با سرمایه گذاری آنها، قرضهای باشگاه پرداخت و تسویه(تسویه درسته یا تصفیه؟!!) شود و باشگاه از دستور دادگاه برای پلمپ و فک مجوز نجات پیدا کند. و به تبع آن با این روح و نفس تازه که به باشگاه دمیده شد، باشگاه هویتی جدید پیدا کرد. و اکنون که تمام قید ها و قراردادهای شرکت راه آهن از دوش باشگاه برداشته شد، توسط هیئت مدیره باشگاه، یک نام جدید برای باشگاه بررسی شد. نامهای "Manchester Central" و "Manchester Celtic" دو تا از نامهای عمومی پیشنهادی بودند که در نظر گرفته شدند و متعاقبا پذیرفته نشدند.

لوئیز روکا، بانی نام امروزی باشگاه Manchester United

در نهایت، یکی از اعضای هیئت مدیره، لوئیز روکا Louis Rocca، چهره ای که در سالهای آتی به یکی از چهره های کلیدی باشگاه تبدیل می شود، نام "Manchester United" را پیشنهاد کرد. در 26 آپریل 1902، هیئت مدیره تأیید کردند که از این پس باشگاه با نام Manchester United Football Club به کار خود ادامه خواهد داد. برای هماهنگی با این نام جدید، باشگاه پیراهن جدید قرمز رنگ با شرتهای سفید رنگ را اتخاذ کردند. در همین پریود بود که دیویس در گسترش مجموعۀ ورزشی Bank Street سرمایه گذاری کرد.

مجموعۀ Bank Street - (مترجم: زمین چند منظوره که زمین دوم بازیهای نیوتن هیث بود و در سال 1910 با عزیمت منچستریونایتد به اولدترافورد، این زمین متروکه ماند و اکنون در بخشی از آن یک ارکینگ طبقاتی تأسیس شده است)

با این حال، در حالیکه باشگاه در دستۀ دوم تقلا میکرد، سرمایه گذاری های دیگر نیز در تیم نیاز بود. دیویس توانایی این را داشت که منبع مالی لازم را برای تبدیل یونایتد به یک تیم قوی در سطح مسابقات تأمین کند. و باشگاه برای ساختن یک ترکیب قوی و وحشتناک، شروع کرد به اجرای نقل و انتقالات مهم. در اولویت اول، یونایتدی که به تازگی نامگذاری شده بود، نیاز داشت که به سطح اول رقابت در لیگ دستۀ اول بازگردد.

در سال 1903،ارنست منگنال Ernest Mangnall به عنوان منشی باشگاه استخدام شد. پستی که معادل سرمربی در فوتبال امروز است. علی رغم اینکه سر مت بازبی و سر الکس فرگوسن به خاطر خدماتشان در سالهای بعدتر باشگاه، به اسطوره های باشگاه تبدیل شده اند، ارنست منگنال همچنان پس از این دو اسطوره، سومین سرمربی موفق یونایتد در تاریخ باقی مانده است.

Ernest Mangnall

چارلی روبرتز در لباس دوم آن روزهای یونایتد

یونایتد همچنین یک بازیکن ارزنده را به عنوان برگ برنده، به نام Charlie Roberts به باشگاه آورد. کسی که به کاپیتان باشگاه تبدیل شد. او با 400 یورو به باشگاه پیوست، مبلغی که برای آن روزها کمی سنگین محسوب می شد. یک مدافع وسط با استعدادی فوق العاده، روبرتز بازیکنی ایدآل بود برای اینکه تیم بر مبنای او ساخته شود. ویتوریو پوتزو Vitorio Pozzo، سرمربی ای که با ایتالیا جامهای جهانی 1934 و 1938 را برده است، یکبار در تمجید از روبرتز گفت که او بهترین بازیکن جهان فوتبال است. او سریع و نیرومند بود، و به درستی به یکی از قطعات اساسی پازل تیم در ساختن تیمی موفق تبدیل شد.

روبرتز همچنین یک دنده و خود رأی بود. او کسی بود که با زمامداران امور (لیگ) لجاجت می کرد، شرتهای کوتاه او تا بالای زانو در روزگاری که FA بازیکنان را مجاب کرده بود شرتهای تا زیر زانو بپوشند، مصداق بارزی از این لجاجت است. همچنین در آن دوران، هر بازیکن برای هر بازی، 4 یورو دستمزد دریافت می کرد. در حالی که روبرت به سختی تلاش کرد تا "اتحادیه بازیکنان" را (برای گرفتن کامل حق و حقوق) تأسیس کند و در سال 1907 نیز همراه هم تیمی آینده اش ویلیام هنری "بیلی" مردیت William Henry "Billy" Meredith موفق به تأسیس این اتحادیه شد.

در دو فصل ابتدایی تلاش منگنال، یونایتد به وضوح پیشرفت کرده بود، ولی با این حال قدری (در صعود به دستۀ اول) کم آورد و هر دو فصل 1903/04 و 1904/05 را در رتبۀ سوم به پایان رساند. نهایتا در سال 1905/06 بود که یونایتد لیگ را در رتبۀ دوم به پایان رساند و موفق شد تا به لیگ دستۀ اول انگلستان First Division صعود کند.

در حین صعود آنها به لیگ دسته یک در سال 1906، رقیبان محلی آنها منچسترسیتی در کانون اتهامات و انتقادات گسترده ای قرار داشتند، بیلی مردیت (بازیکن آن زمان سیتی) متهم به تبانی شده بود، که پس از آن او سیتی را متهم کرد که آنها سقف قراردادها را در لیگ دستۀ دوم شکسته اند.

نتیجۀ تحقیقات FA، منجر شد به متهم و گناهکار شناخته شدن سیتی در رعایت نکردن سقف قراردادها. که منجر شد به جریمه شدن و اخراج پنج تن از مدیران باشگاه. در حکمی بدتر،18 بازیکن این تیم نیز از بازی کردن تا تاریخ ژانویۀ 1907 محروم شدند.

سیتی نیز این بازیکنان را به حراج گذاشت، و یونایتد با خرید برخی از بهترین استعدادهای آنها، از این بخت برگشتگی تیم همشهریشان، بیشترین استفاده را بردند. هرچند این بازیکنان تا ژانویۀ 1907 قادر به بازی کردن نبودند.

William Henry "Billy" Meredith

در بین این خریدها، کسی نبود جز مردیت، شاید یکی از اولین بازیکنان افسانه ای باشگاه، که بین هواداران یونایتد به خوبی در ذهنشان مانده است. وقتی محرومیت او در ژانویۀ 1907 پایان یافت، یکی از به یادماندنی ترین دورانهای بازی در یونایتد را آغاز کرد.

مردیت که لقبش جادوگر ولزی Welsh Wizard بود، یک بال راست محسوب می شد. تاریخ او را به عنوان بازیکنی دارای هرچه که یک بال راست نیاز دارد، حتی در فوتبال مدرن امروز، به یاد سپرده است. گفته می شود که مردیت سرعتی مرگبار داشت، کنترل عالی روی توپ و استعدادی درخشان در سانتر توپ. قدرت رهبری او در زمین نیز در بین ویژگیهایی که او به تیم تزریق کرد، به خوبی یاد می شود. در روزگار پیش از سوپراستارهای میلیونر، مردیت جزو اولین بازیکنانی بود که به راستی توجهات بین المللی را به خود جلب کرد.

مانند روبرتز، مردیت نیز حسابی در تشکیل "اتحادیۀ بازیکنان" نقش داشت، و او به خوبی درک می کرد و جزو افرادی بود که اعتقاد داشت بازیکنان به اندازۀ سهمی که در موفقیت باشگاهها دارند، عایدشان نمی شود. شاید بیش از هر فرد دیگری در آن دوران، مردیت بود که جمعیت را به تماشای بازیها می کشاند. و او به خوبی آگاه بود که باشگاه از استعداد او، پول فراوانی به جیب می زند، و او جنگید تا خودش و بقیه همتیمیهایش پس از او بتوانند سهمی منصفانه از این درآمد را دریافت کنند.

شاید تصور اینکه مسئلۀ مالی، برای بازیکنان میلیونر هم مسئله محسوب میشود، دشوار باشد، ولی مردیت در کنار روبرتز، پیشرو و طلایه دار افزایش حقوق بازیکنان بودند.

 

Alexander "Sandy" Turnbull - (مترجم: او را یکی از مستعدترین مهاجمان تاریخ یونایتد می نامند و با توجه به عکسها و استعدادش، او را با وین رونی امروزی مقایسه می کنند. او اولین گل تاریخ اولدترافورد را در افتتاح این ورزشگاه برابر لیورپول به ثمر رساند. او با 101 گل همچنان در رتبۀ نوزدهم برترین گلزنان یونایتد قرار دارد، در سال 1915 به اتهام تبانی و شرط بندی، برای باقی عمر از بازی محروم شد. در جریان جنگ جهانی اول در حملۀ آلمانها، گویا به قتل رسیده، هرچند جنازه اش تا به امروز پیدا نشده است و یک بیوه و چهار فرزند او تنها ماندند.)

یک خرید کلیدی دیگر از سیتی، الکساندر سندی ترنبال Alexander "Sandy" Turnbull، است. فردی که یکی از اولین گلهای مهم تاریخ یونایتد را به ثمر رساند. یونایتد که اکنون ترکیبی قوی من جمله سربازانی از سیتی را در اختیار داشت، آماده بود برای حمله به سمت افتخارات بزرگ.

در اولین فصل آنها در بازگشت به دستۀ اول، 1906/07، یونایتد فصل را در میانه های جدول و در رتبۀ هشتم به پایان رساند.

فصل آتی، موفقیتی را بدست آورد که اولین از بین موفقیتهای متعدد محسوب می شود. با یک سرمربی خوب به نام منگنال و یک تیم آماده از استعدادهای درخشان، یونایتد در دستۀ اول عالی عمل کرد. یونایتد فصل را در رتبۀ نخست به پایان رساندند، نه امتیاز بالاتر از رتبۀ دوم، تیم استون ویلا. از روزهای در خطر انقراض در ابتدای دهه، یونایتد با چنگ و دندان به راهشان و به لیگ دستۀ اول بازگشتند و جام لیگ را در فصل 1907/08 بالای سر بردند.

پس از آن فصل، یونایتد به عنوان تیم قهرمان لیگ، برای بازی در بازی افتتاحیۀ Charity Shield که این روزها به عنوان Community Shield شناخته می شود، دعوت شد. در آن زمان، قهرمانان لیگ، با برنده های لیگ جنوبی Southern League دیدار می کردند، که در آن زمان یک تیم نام آشنای دیگر به نام کوئینز پارک رنجرز بود. بازی اول دو تیم به تساوی منجر شد. ولی در بازی تکراری، یونایتد 4-0 پیروز شد و به عنوان اولین برندۀ جام خیرۀ تاریخ انگلیس لقب گرفت.

یونایتد در تقلا برای تکرار موفقیتشان در لیگ، فصل بعد موفق نبودند و لیگ را در رتبۀ 14 به پایان بردند. با این وجود، آنها اولین پیروزیشان در یک جام فوق معتبر دیگر را جشن گرفتند. باشگاه در آن فصل 1909 به فینال اف ای کاپ FA Cup راه یافت و در برابر بریستول سیتی Bristol City، با یک گل انفرادی از سندی ترنبال، اولین جام FA Cup تاریخ باشگاه را بالای سر بردند.

این برحه، معنا و مصداق واقعی ضرب المثل "آسمان درست پیش از سپیده دم، در تاریک ترین لحظه به سر می برد" بود. از شروع دهه در نزدیکی منحل شدن زیر بار مشکلات مالی، تا پایان رساندن دهه با بردن اولین لیگ و اولین جام FA، یونایتد موفقیتهایی را پایه گذاری کرد که در دهه های آتی بارها و بارها تکرار شد - بازگشتی رؤیایی از موقعیتی که به نظر می آمد شکست قطعی و اجتناب ناپذیر است.

موفقیتهای باشگاه در این برحه:

First Division لیگ دستۀ اول: 1907/08

FA Cup، اف ای کاپ: 1908/09

FA Charity Shield، جام خیریه: 1908