بيوگرافی رايان گيگز

رایان گیگز در 29 نوامبر 1973 در بیمارستان سنت دیوید شهر کانتون، کاردیف متولد شد او فرزند دنی گیگز بازیکن تیم راگبی ولز و لین جانسون است. گیگز در ELY (حومه غربی شهر کاردیف) بزرگ شد. زمانی که رایان 6 ساله بود پدر او قراردادی با تیم سویونتون لاینز امضا کرد در نتیجه آنها مجبور به مهاجرت به سالفورد در Great Manchester شدند (Great Manchester به منطقه ای در شمال غرب انگلستان اطلاق می شود که شامل شهر هایی مانند بولتون، راچدیل، تام ساید، استوک فورد، ترافورد، ویگان، منچستر و سالفورد است). این جابجایی به روحیه رایان آسیب وارد کرد زیرا او از پدربزرگ و مادر بزرگ خود که به شدت به آنها وابسته بود بسیار دور شده بود ولی آنها در تعطیلات آخر هفته و یا ایام تعطیلی مدرسه به دیدار آنها در کاردیف میرفتند.

گیگز در این زمان به تیم محلی دینز پیوست که توسط یکی از مربیان باشگاه منچستر سیتی به نام دنیس اسکافیلد مربیگری می شد پیوست. اولین بازی او برای دینز با شکست 9 بر صفر آنها همراه بود. ولی همگان اعتقاد داشتند که گیگز بهترین بازیکن زمین در ان بازی بود. اسکافیلد تصمیم گرفت گیگز را به مدرسه فوتبال منچسترسیتی ببرد. گیگز همچنین کاپیتان تیم پسران سالفورد در مسابقات مدارس جام گرانادا بود و با این تیم در فینال جام گرانادا در استادیوم آنفیلد تیم مدرسه بلکبرن را شکست دادند. یکی از استعدادیاب های باشگاه لیورپول به نام ران یتس که از عملکرد گیگز به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بود او را به باشگاه لیورپول پیشنهاد داد ولی کنی دگلیش از به خدمت گرفتن او امتناع کرد در نتیجه او به منچستر یونایتد پیوست.

زمانی که گیگز در تیم دینز بازی میکرد یکی از ایجنت های اولدترافورد به نام استیوارد هارولد وود او را زیر نظر داشت. او که در مورد استعداد رایان گیگز شنیده بود شخصا نزد الکس فرگوسن رفت و به او گفت که اگر گیگز را دست بدهیم در آینده تاسف خواهیم خورد. فرگوسن که تحت تاثیر قرار گرفته بود تصمیم گرفت بازی گیگز را ببینید. گیگز در در ترکیب پسران سالفورد مقابل تیم زیر 15سال یونایتد هت ریک کرد در حالی که فرگوسن بازی او را از پنجره دفتر کارش می دید. در 29 نوامبر 1987 (تولد 14 سالگی گیگز) فرگوسن به همراه جو براون به خانه گیگز رفتند تا به او پیشنهاد قرارداد دو ساله با منچستر یونایتد را بدهند

گیگز به عنوان عضوی از تیم منتخب دانش آموزان انگلستان (با نام رایان ویلسون) در مقابل تیم دانش آموزان آلمان در سال 1989 در استادیوم ومبلی بازی کرد. رایان نام خانوادگی خود را در 16 سالگی زمانی که مادرش با مرد دیگری ازدواج کرد به گیگز تغییر داد. پدر و مادر او دو سال پیش از این از هم جدا شده بودند. لاویر مکمنمی سرمربی تیم زیر 21 سال انگلستان سعی کرد او را به تیم ملی این کشور بیاورد ولی به این علت که پدربزرگ و مادربزرگ گیگز هیچکدام انگلیسی نبودند موفق نشد.

فصل 1992 – 93 که اولین دوره لیگ برتر بود رایان گیگز به انتخاب اول در جناح چپ منچستر و جوان اول لیگ انگلستان تبدیل شد. او نقش اساسی را در قهرمانی منچستر یونایتد پس از 26 سال در انگلیس ایفا کرد. ظهور او و ورود کانتونا شروع حاکمیت منچستر یونایتد بر لیگ جزیره بود. گیگز در این سالها بر خلاف دیگر فوتبالیست های جوان از پیشنهاداتی که به او برای شرکت در برنامه های تلویزیونی می شد استقبال نمی کرد. مدیر برنامه های رایان او را از هر گونه مصاحبه با رسانه ها تا زمانی که 20 ساله نشده است برحذر داشت. اولین مصاحبه گیگز در فصل 93 – 94 با دیس لینام گزارشگر شبکه BBC در برنامه بازی روز بود(Match Of The Day). منچستر یونایتد در فصل 93 – 94 قهرمان لیگ برتر و جام حذفی انگلیس شد و گیگز یکی از بازیکنان کلیدی یونایتد بود در کنار اریک کانتونا، مارک هیوز و پل اینس. لی شارپ بازیکنی که گیگز جای او را در بال چپ گرفته بود حالا باید با آندری کانچلسکیس برای بازی در بال راست رقابت می کردند. این دو بازیکن هم نقشی کلیدی در موفقیت های باشگاه ایفا کردند.

آنها در این فصل از هفته چهارم در صدر جدول لیگ برتر قرار گرفتند و تا پایان فصل در رده نخست باقی ماندند ولی در جام اتحادیه در بازی فینال مقابل استون ویلا 3 بر 1 شکست خوردند.

محبوبیت زیاد گیگز نشان از شروع عصر جدیدی در فوتبال میداد. از او با عنوان پسری که قلب هواداران جوان یونایتد را تسخیر کرده نام برده می شد. زمانی که او در سال 1990 وارد عرصه فوتبال شد زمانی بود که علاقه به فوتبال در بین طبقات پایین اجتماع در حال افزایش بود و درخشش بازیکنان جوانی مانند گیگز و جیمی ردنپ لیورپولی باعث شده بود آنها را مثل ستارگان موسیقی بپرستند.

استعداد منحصر به فردی که گیگز نشان داده بود باعث شد القابی مانند نابغه و شعبده باز به او بدهند. بازیکنان با تجربه تیم او را تحسین می کردند و خواستار قرار گرفتنش در ترکیب اصلی تیم بودند. استیو بروس می گوید : رایان مثل باد می دوید و به بدنش خیلی طبیعی چرخش می داد من قصد توهین به دیوید (بکهام) و اسکولز را ندارم اما او تنها کسی بود که به یک ستاره بزرگ تبدیل شد.

گیگز خودش را به عنوان یک گلزن اثبات کرد. بارها گلهای او درلیست گلهای برتر فصل قرار گرفته مانند گلش به کویینز پارک رنجرز در 1993، تاتنهام در 1994، اورتون در 1995 ، کاونتری 1996 و گل زیبایش در سال 1999 و در مرحله نیمه نهایی جام حذفی انگلستان به آرسنال. در آن بازی گیگز توپ را از پاتریک ویرا گرفت و با طی کردن نیمی از زمین و جای گذاشتن مدافعانی مانند تونی ادامز، لی دیکسون و مارتین کنیون وارد محوطه جریمه شد و با یک شوت زیبا از زاویه بسته دروازه دیوید سیمن را باز کرد. بعد از گل او پیرآهنش را در آورد و به سمت نیمکت تیمش دوید تا با هم تیمی هایش به شادی بپردازد. دیوید بکهام بعدها در کتاب خاطرات خود نوشت زمانی که گیگز در حال دویدن به سمت نیمکت یونایتد بود بازیکنان آرسنال بدترین فحاشی ها را نثار او کردند.

فصل 1994 – 95 گیگز به علت مصدومیت فقط در 29 بازی لیگ برتر برای منچستر به میدان رفت و تنها 1 گل به ثمر رساند. اما فصل بعد او مجددا آمادگی و فرم خود را بدست آورد هرچند که دیگر برای کمک به یونایتد دیر شده بود. منچستر در آخرین روز فصل 94 – 95 با تساوی مقابل وستهام جام قهرمانی را به بلکبرن روورز تقدیم کردیک هفته بعد گیگز برای یونایتد مقابل اورتون به میدان رفت ولی یونایتد آن بازی را 1 بر صفر باخت تا فصلی نا امید کننده را پشت سر گذاشته باشد. گیگز تنها بازیکن کلیدی منچستر نبود که در ان فصل غایب بود. روی کین، لی شارپ و آندری کانچلسکیس هر کدام مدت قابل توجهی از فصل را به علت مصدومیت از دست دادند در حالی که اریک کانتونا چهارماه آخر فصل (و شش هفته ابتدای فصل بعد) را به علت حادثه ای که ماه ژانویه در بازی با کریستال پالاس برایش بوجود امده بود محروم بود.

تابستان 95 یونایتد بخاطر اختلافات بوجود امده پل اینس، مارک هیوز و کانچلسکیس را فروخت تا فصل بعد را بدون بزرگان شروع کند. البته انها اندی کول را در میانه های فصل قبل با رقم 7 میلیون پوند که یک رکورد محسوب می شد به اولدترافورد آورده بودند.

در فصل 1995 – 96 گیگز به فرم ایده آل خود بازگشت و نقش منحصر به فرد و حیاتی اش را در ترکیب یونایتد ایفا کرد. گل او در 9 سپتامبر 1995 مقابل اورتون در گودیسون پارک در لیست برترین گل های فصل قرار گرفت هر چند در اخر گل گئورگی کینکالادزه از منچستر سیتی به عنوان گل برتر فصل انتخاب شد. گیگز در ماه نوامبر در بازی مقابل ساوت همپتون 2 گل زد. آن بازی را یونایتد 4 بر 1 برد در حالی که به شدت برای رسیدن به نیوکاسل که آن موقع صدر جدول را در اختیار داشت تحت فشار بود. نیوکاسل تا روز 23 نوامبر 10 امتیاز از منچستر یونایتد پیشی گرفته بود اما سرانجام منچستر در ماه مارس صدر جدول را از انان گرفت. از سوی دیگر منچستر در دیدار پایانی جام حذفی مقابل لیورپول با تک گل اریک کانتونا پیروز شد تا در این فصل قهرمان هر دو جام حذفی و لیگ برتر شود.

گیگز حالا با بازیکنان کلیدی و جوانی همکاری می کرد. جوانانی مثل گری نویل، فلیپ نویل، نیکی بات، دیوید بکهام و پل اسکولز. بکهام در سمت راست جای آندری کانچلسکیس را گرفته بود و نیکی بات به خوبی جای پل اینس را در میانه میدان پر کرده بود تا به همراه روی کین و رایان گیگز خط میانی منچستر را تشکیل دهند. آنها حتی بهتر از زمانی کار می کردند که اینس و کانچلسکیس در میانه میدان حضور داشتند.

فصل بعد گیگز موقعیت مناسبی برای درخشش در اروپا داشت. او نقشی کلیدی در سومین قهرمانی یونایتد در لیگ برتر در طی 4 فصل ایفا کرد. او به منچستر کمک کرد تا پس از 28 سال به نیمه نهایی لیگ قهرمانان برسد. با این حال آنها در کسب عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان ناکام بودند و مغلوب بورسیا دورتموند آلمان شدند.

فصل 1997 – 98 منچستر در رقابت با آرسنال برای قهرمانی لیگ برتر ناکام بود آنها در ماه مارس و اوریل عملکرد مناسبی نداشتند و در نهایت برای دومین بار از سال 1989 فصل را بدون جام به پایان بردند. گیگز در این فصل در اکثر مواقع به علت مصدومیت غایب بود ولی هرگاه که برای یونایتد به میدان رفت عالی کار کرد. فصل بعد اما سرنوشت به گونه دیگری رقم خورد منچستر در لیگ برتر به قهرمانی رسید در جام حذفی یونایتد با گل زیبای رایان گیگز در نیمه نهایی آرسنال را شکست داد و به فینال را یافت و با پیروزی در دیدار پایانی قهرمان جام حذفی شد
در لیگ قهرمانان آنها در مرحله نیمه نهایی مقابل یوونتوس در دیدار رفت به تساوی 1 بر 1 رسیدند و در بازی برگشت منچستر موفق شد با گل های روی کین، دوایت یورک و اندی کول در تورین به پیروزی 3 بر 2 برسند در حالی که ابتدا 2 بر صفر از حریف ایتالیایی خود عقب بودند.

در دیدار نهایی لیگ قهرمانان منچستر با گلهای تدی شرینگهام و الگنار سولسکیائر که در آخرین ثانیه های بازی به ثمر رسیدند موفق شد بایرن مونیخ آلمان را شکست دهد و سومین جام قهرمانی فصل را کسب کند. در اواخر سال 1999 منچستر یونایتد در جام بین قاره ای موفق شد پالمیراس برزیل را با نتیجه 2 بر صفر شکست دهد و عنوان قهرمانی را بدست آورد.

در این مرحله توجه رسانه ها به گیگز کاهش یافته بود و این به علت ظهور یک بازیکن جوانتر به نام دیوید بکهام بود که به شدت مورد توجه و تمرکز بی سابقه رسانه ها قرار گرفته بود.

دستیابی به موفقیت

گیگز فوتبال حرفه ای خود را از 29 نوامبر 1990 (تولد 17 سالگی) آغاز کرد. کارشناسان آن موقع فوتبال انگلستان او را بهترین کشف در فوتبال بریتانیا بعد از جرج بست نامیدند.

در آن موقع منچستر به تازگی موفق به قهرمانی در جام حذفی انگلیس شده بود که این اولین افتخار آنها بود از سال 1986 که الکس فرگوسن مربیشان شده بود. آنها دو فصل قبل را در رده های میانی جدول به پایان برده بودند ولی در فصل 91 – 92 عملکرد بهتری داشتند هر چند که نهایتا در لیگ ششم شدند. فرگوسن برای جناح چپ رالف میلن را به خدمت گرفته بود اما این بازیکن در من یونایتد موفق نبود. در نتیجه آنها در سپتامبر 1989 دنی والاس را از ساوتهمپتون به منچستر آوردند. والاس موفق نشد روزهای خوبش در ساوتهمپتون را تکرار کند در نتیجه رقابت شدیدی بین رایان گیگز و بازیکن 19 ساله یونایتد لی شارپ برای حضور در جناح چپ آغاز شد.

رایان گیگز اولین بازی اش برای منچستر را در 2 مارس 1991 مقابل اورتون در اولدترافورد انجام داد. او بعد از مصدومیت دنیس اروین به عنوان جانشین او وارد زمین شد. منچستر این بازی را 2 بر صفر واگذار کرد. اولین حضور او در ترکیب اصلی در 4 می 1991 در پیروزی 1 بر صفر منچستر یونایتد مقابل منچستر سیتی بود. با این حال او در جمع 16 بازیکن منچستر در فینال جام برندگان جام اروپا مقابل بارسلونا که 11 روز بعد برگزار شد جایی نداشت. لی شارپ در این بازی در جناح چپ به کار گرفته شد در حالی که والاس به عنوان ذخیره او روی نیمکت ذخیره ها نشسته بود.

هرچند تلاش گیگز در 17 سالگی برای حضور در ترکیب اصلی باشکست مواجه شد ولی استعداد و مهارت او راه را برای پیشرفت دیگر جوانان تحت امر فرگوسن فراهم کرد.

با شروع فصل 1991 – 92 گیگز به ترکیب اصلی یونایتد راه یافت. همچنین او کاپیتان تیم جوانان باشگاه هم بود او و دیگر جوانان باشگاه ترکیبی به نام Fledglings Fergie\\\\\\\\\\\\\\\'s ) Fledglings Fergie\\\\\\\\\\\\\\\'s گروهی از بازیکنان جوان منچستر یونایتد بودند که توسط فرگوسن به باشگاه آورده شده بودند و تحت نظر برایان کید و اریک هریسون برای حضور در تیم اول باشگاه آموزش می دیدند) تشکیل داده بودند که در مسابقات قهرمانی جوانان انگلستان سال 92 به مقام قهرمانی رسید. گیگز فصل را همراه با منچستر در رده دوم جدول به پایان برد زیرا لیدز یونایتد در هفته آخر عنوان قهرمانی را به دست آورد آن هم در حالی که بیشتر فصل را من یونایتد صدر نشین بود این آخرین دوره برگزاری لیگ انگلستان به صورت قدیمی بود و از فصل بعد قرار بود لیگ برتر برگزار شود.

گیگز در پایان فصل به عنوان برترین بازیکن جوان سال انگلیس انتخاب شد عنوانی که فصل پیش به هم تیمی او لی شارپ رسیده بود.


رایان بعد سال 2000

بعد از جدایی دنیس اروین در می 2002 رایان گیگز به قدیمی ترین بازیکن منچستر یونایتد بدل شد در حالی که هنوز به سی سالگی نرسیده بود. پس از بردن هر سه جام در سال 1999 گیگز در چهار سال بعدی هم سه بار با یونایتد قهرمان لیگ برتر شد. آنها سه بار به مرحله یک چهارم نهایی و یک بار به نیمه نهایی لیگ قهرمانان رسیدند. در آغاز فصل 02 – 2001 او دهمین سال بازی اش در منچستر را در بازی که به همین خاطر ترتیب داده شده بود مقابل سلتیک جشن گرفت. با این حال منچستر یونایتد آن فصل عملکرد نا امید کننده ای داشت آنها با اینکه در فصل نقل و انتقالات هزینه های سنگینی متقبل شدند در لیگ برتر و جام حذفی نتوانستند قهرمان شوند و در لیگ قهرمانان هم در نیمه نهایی توسط بایر لورکوزن آلمان حذف شدند.

سال بعد او در پاییز 2002 موفق شد صدمین گل رسمی اش با پیرآهن منچستر یونایتد در استمفورد بریج وارد دروازه چلسی کند.

گیگز در تاریخ 22 می 2004 برای چهارمین بار عنوان قهرمانی جام حذفی انگلستان را بدست اورد تا به همراه روی کین تنها بازیکنانی باشند که چهار بار قهرمان جام حذفی انگلیس می شوند. او همچنین در این جام سه بار عنوان نایب قهرمانی را در سالهای 1995، 2005 و 2007 بدست آورده است. حضور او در پیروزی مقابل لیورپول در سپتامبر سال 2004 او را به سومین بازیکن بعد از سر بابی چارلتون و بیلی فولکز تبدیل کرد که در 600 بازی برای یونایتد به میدان رفته است. او در سال 2005 به خاطر مشارکتش در کسب افتخارت برای فوتبال انگلستان رسما به عضویت تالار مشاهیر فوتبال انگلیس درآمد.
در انتهای آن فصل دیوید جیل مدیراجرایی باشگاه منچستر یونایتد قرارداد گیگز را تا دو فصل دیگر تمدید کرد آن هم در حالی که سیاست باشگاه بر این اساس بود که بازیکنان سی ساله قراردادشان یکساله تمدید شود. بعد از آن گیگز سه بار دیگر قراردادش را با منچستر تمدید کرد. قرارداد فعلی او تا ژوئن 2011 معتبر است در آن زمان او در آستانه 37 سالگی است در حالی که به نظر می رسد بزرگترین مشکلش آسیب دیدگی هایی است که بعضا دچار آنها می شود.

در 6 می 2007 با تساوی 1 بر 1 چلسی مقابل آرسنال منچستر یونایتد بار دیگر قهرمان لیگ برتر شد و رایان گیگز توانست نهمین عنوان قهرمانی اش را در لیگ انگلستان به دست بیاورد. رکوردی که قبل از او فقط آلن هنسن و فیل نیل با لیورپول بدست آورده بودند.

در فصل 08 – 2007 الکس فرگوسن تصمیم گرفت برای سمت چپ تیمش از سیستم چرخشی استفاده کند و علاوه بر گیگز از نانی و اندرسون هم به تناوب در این بخش زمین بازی بگیرد.

8 دسامبر 2007 گیگز یکصدمین گلش در لیگ فوتبال انگلستان (14 گل در لیگ قهرمانی + 86 گل در لیگ برتر) را در پیروزی 4 بر 1 منچستریونایتد مقابل دربی کانتی به ثمر رساند. 20 فوریه 2008 او صدمین بازی خود در لیگ قهرمانان را مقابل المپیک لیون انجام داد. در 11 می 2008 مقابل ویگان اتلتیک او به جای پارک جی سونگ به میدان آمد تا تعداد بازی هایش با پیرآهن منچستر یونایتد را به 758 برساند و با رکورد سر بابی چارلتون برابری کند. گیگز با ورودش به میدان گل دوم یونایتد را به ثمر رساند تا با کسب پیروزی 2 بر صفر در آن بازی منچستر برای دهمین بار قهرمان لیگ برتر شود. ده روز بعد گیگز مقابل چلسی در فینال لیگ قهرمانان اروپا در دقیقه 87 بجای پل اسکولز به میدان آمد و رکورد سربابی چارلتون را شکست. من یونایتد آن بازی را پس از تساوی 1 بر 1 در پایان وقت عادی و اضافه در ضربات پنالتی 6 بر 5 برد و بار دیگر قهرمان اروپا شد. گیگز زننده آخرین پنالتی منچستری ها در ان بازی بود و بعد از ضربه او نیکولاس آنلکا ضربه پنالتی خود را از دست داد. تا گیگز به همراه اوون هارگریوز بعد از استیو مک منمن دیگر بازیکنان بریتانیایی باشند که دو بار قهرمان جام باشگاه های اروپا می شوند (البته بازیکنان تیم ناتینگهام فارست انگلیس دو بار در سالهای 1979 و 1980 این جام را برده بودند). گیگز به همراه ریوفردیناند در غیاب کاپیتان گری نویل جام قهرمانی را بالای سر بردند.

در ابتدای فصل 09 – 2008 الکس فرگوسن از گیگز به عنوان هافبک مرکزی و یا پشت سر دو مهاجم استفاده می کرد. فرگوسن در مصاحبه ای عنوان کرد گیگز بازیکن با ارزش من یونایتد است او اکنون 35 ساله است ولی در 35 سالگی هم بازیکن کلیدی یونایتد است او با اشاره به افتخارات فراوان گیگز اعلام کرد امیدوار است که رایان هم مانند اولگنار سولسکیائر پس از پایان دوران فوتبال به عنوان مربی با منچستر همکاری کند.

8 فوریه 2009 گیگز تک گل منچستر یونایتد را در پیروزی 1 بر صفر مقابل وستهام به ثمر رساند تا از سال 1992 تنها بازیکنی باشد که هر سال در لیگ فوتبال انگلستان گلزنی کزده است. فوریه 2009 او قراردادش را که در ژوئن 2009 خاتمه می یافت یک فصل دیگر تمدید کرد. پس از پشت سر گذاشتن یک فصل موفق نام او به همراه چهار بازیکن دیگر منچستر یونایتد در لیست کاندیداهای عنوان برترین بازیکن فصل فوتبال انگلستان اعلام شد. در 26 آوریل 2009 او موفق شد عنوان برترین بازیکن فصل فوتبال انگلستان را به دست آورد (PFA Player Of The Year).

28 نوامبر 2009 او در دیدار رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل آرسنال برای هشتصدمین بار با پیرآهن منچستر یونایتد به میدان رفت و در 16 می 2009 با تساوی 0 – 0 منچستر مقابل آرسنال رایان گیگز به همراه منچستر یونایتد برای یازدهمین بار قهرمان لیگ برتر شد.

گیگز اولین هت ریک خود برای یونایتد را در دیدار پیش فصل برابر هانگزو گرین تاون پس از انکه در نیمه دوم به میدان آمد انجام داد.

در 12 سپتامبر 2009 رایان گیگز گل اول منچستر یونایتد را در پیروزی 3 بر 1 مقابل تاتنهام هاتسپرز در وایت هارت لین به ثمر رساند تا تنها بازیکنی باشد که در تمام دوره های لیگ برتر گل زده است. گیگز صد و پنجاهمین گل رسمی اش برای منچستریونایتد را در بازی مقابل ولفسبورگ در لیگ قهرمانان با یک ضربه آزاد مستقیم به ثمر رساند. این چهاردهمین فصل حضور گیگز در لیگ قهرمانان بود که یک رکورد محسوب می شود ( 15 روز بعد رائول گونزالز بازیکن رئال مادرید هم به این رکورد دست پیدا کرد ). در 28 نوامبر 2009 همزمان با تولد 36 سالگی اش یکصدمین گلش در لیگ برتر انگلستان را در پیروزی 4 بر 1 مقابل پورتسموث در فرایتون پارک از روی یک ضربه ایستگاهی مستقیم به ثمر رساند.

در 30 نوامبر 2009 یک روز پس از تولد 36 سالگی گیگز به او پیشنهاد شد یک فصل دیگر قراردادش را تمدید کند. در همان روز نام گیگز به عنوان یکی از کاندیداهای عنوان شخصیت ورزشی برتر بریتانیا در سال 2009 شبکه BBC اعلام شد. در 5 دسامبر گیگز با حضور در بازی مقابل وستهام با رکورد هموطنش گری اسپید برابری کرد آنها هر دو 535 بار در لیگ برتر به میدان رفته بودند. در 12 دسامبر گیگز با حضور مقابل استون ویلا رکورد گری اسپید را هم شکست. روز بعد رایان گیگز به عنوان شخصیت ورزشی برتر شبکه BBC در سال 2009 انتخاب شد. در 18 دسامبر گیگز قراردادش را یک سال دیگر با منچستر تمدید کرد و این بدان معنی بود که گیگز می تواند در شروع فصل بعد بیستمین سال حضورش در منچستر یونایتد را جشن بگیرد. کمتر بازیکنی در فوتبال جهان بیست سال مداوم در یک تیم به بازی پرداخته است. رایان گیگز را می توان بهترین بازیکن یک دهه اخیر منچستر یونایتد نامید.

رایان گیگز در عرصه ملی


رایان گیگز متولد کاردیف ولز است او در نوجوانی کاپیتان تیم منتخب مدارس انگلستان بود. برخلاف باور عمومی او هیچگاه شرایط قانونی بازی در تیم ملی انگلستان را نداشت. او اولین بازی ملی اش را در سال 1991 مقابل آلمان انجام داد و به جوانترین بازیکن تاریخ فوتبال ولز تبدیل شد البته هفت سال بعد در ژوئن 1998 رایان گرین این عنوان را از او گرفت. گیگز از 1991 تا 2007 در 64 بازی ملی به میدان رفت و 12 گل ملی به ثمر رساند. او از سال 2004 به عنوان کاپیتان تیم ملی ولز انتخاب شد.

از گیگز همیشه این انتقاد می شد که به حضور در دیدارهای دوستانه تیم ملی تمایلی ندارد. این تصور به این دلیل به وجود آمده بود که گیگز همیشه پیش از دیدارهای ملی دوستانه مصدوم می شد.

سال 2005 در مقدماتی جام جهانی 2006 گیگز در مقابل آذربایجان 2 گل به ثمر رساند ولی ولز نتوانست به بازیهای پلی آف راه یابد. در سپتامبر سال 2006 او در بازی دوستانه مقابل برزیل در وایت هارت لین به میدان رفت این بازی با پیروزی 2 بر صفر برزیل خاتمه یافت. دونگا سرمربی برزیل پس از بازی اعلام کرد که رایان گیگز هیچ نیازی به تعریف و تحسین او ندارد چون از نظر او گیگز هم سطح ستارگان فوتبال برزیل همچون رونالدینیو و کاکا است.

گیگز روز چهارشنبه 30 می سال 2007 در یک کنفرانس مطبوعاتی به طور رسمی از فوتبال ملی خداحافظی کرد. او دلیل کناره گیری اش را تمرکز بر روی بازی های منچستر یونایتد اعلام کرد. اخرین بازی ملی او به عنوان کاپیتان در مقدماتی یورو 2008 در برابر جمهوری چک در روز 2 ژوئن انجام شد.

افتخارات

منچستر یونایتد

قهرمان لیگ برتر : 1993- 1994- 1996- 1997- 1999- 2000- 2001- 2003- 2007- 2008- 2009 - 2011
قهرمان جام حذفی : 1994- 1996- 1999- 2004
قهرمان جام اتحادیه : 1992- 2005- 2009- 2010
قهرمان جام خیریه : 1993- 1994- 1996- 1997- 2003- 2007- 2008
قهرمان جام باشگاه های اروپا : 1999- 2008
قهرمان جام در جام اروپا : 1991
قهرمان سوپرجام اروپا : 1991
قهرمان جام بین قاره ای : 1999
قهرمان جام باشگاه های جهان : 2008

شخصی :

شخصیت ورزشی برتر سال BBC 2009
بهترین بازیکن فصل فوتبال انگلستان : 2009
بهترین بازیکن جوان فصل فوتبال انگلستان : 1992 – 1993
جایزه براوو : 1993
شخصیت ورزشی برتر BBC در ولز : 1996 – 2009
برترین بازیکن ماه لیگ برتر : سپتامبر 1993- آگوست 2006- فوریه 2007
زننده برترین گل فصل : 1999
عضو تالار مشاهیر فوتبال انگلستان
عضو تیم منتخب دهه لیگ برتر
عضو تیم منتخب قرن فوتبال انگلستان
عضو تیم منتخب فوتبال انگلستان : 1993- 1994- 1995- 1996- 1998- 2001- 2007- 2009