نرویچ سیتی 1 - 2 منچستریونایتد

سر الکس فرگوسن عقیده دارد که پیروزی لحظات پایانی یونایتد در زمین نورویچ که با نمایش خوب گیگز تمام نشدنی حاصل شد، می تواند نقشی اساسی در رقابت قهرمانی داشته باشد:

"این یک نتیجۀ عالی بود و در ادامۀ مسیر مؤقر خواهد بود. هر کسی باور دارد که ما هیچگاه تسلیم نشدیم، و اهمیتی نداشت که چه تیمی رودرروی ماست. آنها (بازیکنان) می دانند که باید تا آخرین دقیقۀ بازی محکم بازی کنند."

"اما باید بگویم که ما خوش شانس بودیم. نورویچ هدفمندتر بودند و تیم بهتر بودند. آنها توپهای زیادی را در محوطۀ ما ارسال کردند و اگر اونز، فردیناند و دخیا نبودند، ما بارها عقب افتاده بودیم. این سه فرد امروز درخشان ظاهر شدند."

"به نظر من ما روی توپ خیلی سست و بی رمق کار می کردیم. اما پس از دریافت گل، عالی بازی کردیم. این موضوع طبیعت بازیکنان را برای شما روشن می کند: آنها عصبی نشدند. آنها به بازی ادامه دادند و در بازی اوج گرفتند. و این برای ما خوش یمن بود."

"در واقع نورویچ امروز استحقاق یک امتیاز رو داشت. اما ما یک گل پیروزی بخش فوق العاده به ثمر رساندیم و فوق العاده بود که شما منچستریونایتدِ (واقعی) را می دید."

سر الکس دربارۀ گلزنی گیگز نیز افزود:
"به ثمر رساندن گل برتری، در آخرین ضربه ای که در نهصدمین بازیتان به توپ می زنید.... به نظر من دوران پرافتخار بازی او لیاقتِ این (همچین اتفاق دراماتیکی در نهصدمین بازی) را داشت. یک سانتر عالی از اشلی یانگ و ضربۀ نهایی حیرت آور از گیگز."

"به عنوان  یک بازیکن، بازی کردن نهصد بازی برای یک باشگاه، یک استثنا است و دیگر هرگز تکرار نخواهد شد - دوران بازی درخشان و یک مرد حیرت آور."

ترجمۀ اختصاصی

Manchester-United.ir

دیوید دخیا: یک نمایش تمام و کمال از این مرد اسپانیایی که از سوت آغاز مسابقه بدون عیب بود. خیلی زود توسط یک شوت قوی از گرنت هالت آزمایش شد (و موفق بود) و همچنین سانترهای متعددی را گرفت. چند واکنش حیاتی هم داشت: با پایش مانع گلزنی Anthony Pilkington شد و با دو شیرجه، ضربات Grant Holt و Aaron Wilbraham را مهار کرد.

فیل جونز: او به خوبی توانایی ارسال سانترهای زهردار از جناح راست را دارد. دو بار رایان گیگز را در موقعیت به ثمر رساندن گل اول بازی قرار داد که یک بارش گیگز توپ را به تیر دروازۀ نورویچ زد. همچنین در دفاع محکم و خوش استیل بود میتوان استنباط کرد که بهترین پست بازی این بازیکن شناور، در حال حاضر دفاع راست است.

جانی اونز: هنگامی که توسط هالت تحت فشار قرار می گرفت، به دور از هیجان و در کمال خونسردی عمل می کرد. خیلی سختگیرانه به دلیل یک خطا روی Wes Hoolahan یک کارت زرد دریافت کرد در حالی که این بازیکن تعویضی پیش از خطای اونز به وضوح مرتکب هند شده بود. در نبردهای بیشماری پیروز بود و با آوردن توپ به جلو حملاتی را پایه گذاری می کرد.

ریو فردیناند: چند توپ خطرناک را با ضربۀ سر از محوطه خطر دور کرد و همچنین در میان سردرگمی مدافعان در محوطه روی ضربۀ آزاد David Fox، او بود که توپ را دور کرد. پس از اینکه در بازی میان هفته استراحت داشت، در این بازی خستگی ناپذیر بود و کاملا یک مدافع وسط در سحی عالی بود.

پاتریس اورا: علی رغم اینکه در یکی دو موقعیت به جلو آمد، اکثر بازی مجبور بود برای کنترل Anthony Pilkington عقب زمین بماند و یک بار نیز این بال نورویچ با فرار از دست اورا، توپی را شلیک کرد که دخیا توسط پا مهارش کرد. در یک حرکت انفجاری به دل نورویچ زد و یک موقعیت برای ولبک در نیمۀ دوم خلق کرد.

نانی: بازی را با اعتماد به نفسی بالا آغاز کرد. مهارتی فوق العاده را به نمایش گذاشت و در یکی دو موقعیت نیز یکی دو تا از تریکهایش را اجرا کرد. پس از آن که سانتر او توسط اسکولز به گل تبدیل شد، توسط یک تکل خشن از سوی  Bradley Johnson  به زمین خورد و کمی طول کشید تا دوباره به بازی برگردد. در نیمۀ دوم از او خواسته شده بود که به دنبال نفوذ باشد و در سمت راست دائما حرکت می کرد.

مایکل کریک: یکی دو پاس عمقی خوب ارسال کرد و در کمک به دفاع نیز موفق و سازمان یافته عمل می کرد. با یک پاس در عمق هوشمندانه، نزدیک بود رایان گیگز را صاحب یک موقعیت جدی کند. در اواخر بازی نیز در حالی که خودش فرصت شوتزنی داشت و می توانست گل بزند، سعی کرد توپ را به اشلی یانگ برساند.

پل اسکولز: نمایشی برجسته از این مرد کهنه کار. با یک ضربۀ سر از فاصلۀ نزدیک، گل اول بازی را به ثمر رساند. در نمایشی استادنه و آموزنده از یک هافبک، یک بار نیز به زیبایی با حرکت بدن Hoolahan را فریب داد و یک بار نیز توپ را با سینه در اختیار دخیا قرار داد. یک پاس سرگردان از طرف او به یک شوت روی دروازۀ یونایتد منجر شد. اما این تنها یک نقطه در عملکرد او بود چرا که او امروز یکی از بهترین بازیکنان زمین بود.

رایان گیگز: درست مانند یک نمایشنامه بود! ضربۀ شلاقی او می توانست گل اول بازی باشد همچنین ضربه سر ضربش نیز در نیمۀ دوم به دیرک دروازه برخورد کرد. اما گویا نیرویش را برای آخرین ضربه اش نگه داشته بود. نمایش روان و شمردۀ او به بهترین نحو پایان یافت: با ضربۀ تمام کننده ی او در دقایق تلف شده و او نیز مانند هر یونایتدی دیگری که متوجه نقش پر ارزش او در پایان نهصدمین بازیش برای باشگاه شده باشد، به شدت از این موضوع خوشحال بود.

دنی ولبک: نمایشی پرتلاش و سرعتی و پر جنب و جوش، اما پس از اینکه گیگز قهرمانانه گل پیروزی را به ثمر رساند، نفس راحتی کشید. چرا که در اواخر بازی یک ضربۀ سر را از روی سانتر هم تیمی با تجربه اش به هدر داد. مهاجم ملی پوش انگلیس، همچنین در دو صحنه John Ruddy را واردار به عکس العملهایی دیدنی در هریک از دو نیمه کرد. و یک بار نیز که دروازه بان را شکست داده بود، Zak Whitbread مدافع نورویچ توپ را دفع کرد.

خاویر هرناندز: یک موقعیت برای زوج خط حمله اش ولبک خلق کرد و یک ضربۀ کمجونش نیز توشط دروازه بان جمع شد. پس از آنکه حرکات به سمت دروازه ای که از او انتظار می رفت را نتوانست پیاده کند، جای خودش را به اشلی یانگ داد.

تعویضی ها:

اشلی یانگ: به محض ورود به زمین، یک توپ خیلی زیبا را برای اورا مهیا کرد. یک شوتش به سمت دروازه بلاک شد و سانتر او بود که به گل دراماتیک گیگز منجر شد.

کریس اسمالینگ (دقیقه 93 به جای گیگز): تنها به زمین آمد تا زمان اندکی تلف شود.